بخون خوشت میاد

من که میدانم شبی

عمرم به پایان میرسد

نوبت خاموشی من

سهل و آسان میرسد

من که میدانم که تا

سرگرم بزم و مستی ام

مرگ ویرانگر چه

بی رحموشتابان میرسد

پس چرا عاشق نباشم

پس چرا عاشق نباشم

من که میدانم به دنیا

اعتباری نیست نیست

بین مرگ و آدمی

قول و قراری نیست نیست

من که میدانم اجل

ناخوانده و بیدادگر

سرزده می آید و

راه فرای نیست نیست

پس چرا؟

پس چرا عاشق نباشم

 


توی یک جنگل تن خیس کبود یه پرنده آشیونه ساخته بود

خون داغ عشق خورشید تو پرش

جنگل بزرگ خورشید روسرش

توی هوای آفتابی روی درختا می پرید

تنشو به جنگل روشن خورشید می کشید

تا یه روز ابرای سنگین اومدن

دنیای قشنگشو به هم زدن

بسکه خورشیدشو تو زندون سرد ابرا دید

یه دفه دیونه شد از توی جنگل پر کشید

زندگیشو توی جنگل جا گذاشت

رفت و رفت ابرا رو زیر پا گذاشت

رفت و عاقبت به خورشیدش رسید

اما خورشید به تنش آتیش کشید

 

 


پایان تولد
چه با ساده گریستن خویش زاده می شویم و چه ساده در میان گریستن دیگران از دنیا می رویم و میان این دو سادگی معمایی می سازیم به نام زندگی هر که از راه می رسد گره کوری بر آن می زند زیرا در واژه نامه یشان ساده یعنی حقیر


یه یادگاری


عشق خواسته ای دیگر ندارد جز تبلور خویش.بگذارید که در دوستی و محبت منظوری خاص نباشد . تنها روح دوستی را عمق ببخشید. عشق آن شراب مقدسی است که خدایان از قلب خود می گیرند و درون قلب انسانها می ریزند                
                                                        
 ghoroobe zendegi
آنچه که دیدگانت به تو می گویند را باور مکن، هر آنچه را که می توانی ببینی محدود است، با ادراک خود بنگر، آنچه را که آموخته ای بشناس و تو می توانی پرواز را بشناسی.
نمی دانم چرا دشوارترین کار در جهان این است که پرنده ای را متقاعد کنی که آزاد است، در حالیکه تنها قانون واقعی آن است که به آزادی منتهی شود...
قانون دیگری وجود ندارد...

"گوش کن
دورترین مرغ جهان می خواند...
پلکها را بتکان
کفش به پا کن و بیا
چشم تو زینت تاریکی نیست"

خدایا
به هر کی دوست می داری بیاموز
که عشق از زندگی کردن بهتر است
و به هر کس که بیشتر دوست می داریش بچشان
که دوست داشتن از عشق برتر است!

 


کاشکی می شد

کاشکی می شد یه بار دیگه پاتوی دنیا بذارم

یواشکی رو خنده هات پا روی فردا بذارم

کاشکی می شد ایندفعه از عاشقی بویی نبرم

حسرت با تو بودنو . به نرخ خونم نخرم

کاشکی که اینبار لااقل تو واسه من گریه کنی

گلهای سرخ عاشقی رو . تو به من هدیه کنی

من از تو دارم یه بغل خاطره های خوب و بد

اما از بی تفاوتیت جونم داره می یاد به لب

کاش که می شد صداقتم ایندفعه مال تو بشه

تا ببینی که قلب من چقدر تو سوزو آتیشه

دوباره هم اگه بیام می خوام اسیر تو نشم

کنیز بی ولایت و مرید دین تو نشم

کاش کی که اینبار نبینم دیگه کسی به اسم تو

می یاد تو سرنوشت من قلبو هم می خواد گرو


کاش تو قحطی شقایق بشینیم توی یه قایق

بزنیم دل رو به دریا من و تو تنهای تنها


 من عشق را در تو

تو را در دل

دل را در موقع تپیدن

وتپیدن را به خاطر تو دوست دارم

من غم را در سکوت

سکوت را در شب

شب را در بستر

وبستر را برای اندیشیدن به خاطر تو دوست دارم

من بهار را به خاطر شکوفه هایش

زندگی را به خاطر زیبایی اش و زیباییش را به خاطر تو دوست دارم

من دنیا را به خاطر خدایش

خدایی که تو را خلق کرد دوست دارم


من / عشق

پاک                  یعنی

سرزمین                      لحظه

یعنی                                 بیداد

عشق                                     من

باختن                                                            عشق

جان                                                                          یعنی

زندگی                                                                               لیلی و

قمار                                                                                  مجنون

در                           عشق یعنی ...         شدن

ساختن                                                                                   عشق

دل                                                                                       یعنی

کلبه                                                                           وامق و

یعنی                                                                      عذرا

عشق                                                              شدن

من                                     عشق

فردای                                یعنی

کودک                          مسجد

یعنی               الاقصی

عشق /  من

 

عشق                                       آمیختن                                           افروختن

یعنی                              به هم        عشق                             سوختن

چشمهای                      یکجا                    یعنی                        کردن

پر ز                 و غم                            دردهای             گریه

خون/ درد                                                    بیشمار

 

عشق                                     من

یعنی                             الاسرار

کلبه                    مخزن

اسرار     یعنی


شاید تو برای دنیا یک نفری

 

   

                        ولی برای یک نفر یک دنیایی

به سراغ من اگر میایید نرم و اهسته بیایید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من


 ما به هم بر خوردیم

تو برای دل من آن غروب غمگین آن سکوت سنگین
من برای دل تو آن بهار زیبا


تو هزاران فتنه در نگاهت خفته من به دنبال نگاهت به بلا افتاده


روزها از پی هم , تو جدا از غم و فارغ از غم

من و غم دست به هم از گذرگاه زمان می گذریم


تو سراپا شادی غرق در نغمه این آزادی فارغ از سلسله بند نگاهت بودی
دل بیچاره من , در بهاری زیبا , در غروبی غمگین , در سکوتی سنگین
بی خبر گشت اسیر


من در اندیشه ان فصل بهار در زمستانی سرد ,

 با دلی رفته ز دست زیر لب می گویم


کاش می شد به تو گفت : تو تنها نفس شعر من ,

 تو تنها امید دل نا امید من
کاش می شد به تو گفت : تو بمان , دور مشو از بر من ,

 تو بمان تا نمیرد دل من
حیف می دانم من تو همانگونه که بود آمدنت
در بهاری زیبا , در غروبی غمگین , در سکوتی سنگین
دل مجنون مرا زیر پا می نهی و می گذری


آواز عاشقانه ما در گلو شکست
حق با سکوت بود ، صدا در گلو شکست
دیگر دلم هوای سرودن نمی کند
تنها بهانه دل ما در گلو شکست
سربسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن گریه های عقده گشا در گلو شکست
ای داد ، کس به داغ دل باغ ، دل نداد
ای وای ، های های عزا در گلو شکست
« بادا » مبادا گشت و « مبادا » به باد رفت 
« آیا » زیاد رفت و « چرا » در گلو شکست 
فرصت گذشت و حرف دل ناتمام ماند
نفرین و آفرین و دعا در گلو شکست
تا آمدم که با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و خدا ... در گلو شکست  

طلوع عاشقان رنگش طلاییست

غروبش لحظه مرگ جداییست

بی قرار