بی وفا ی عشق

بدان که زیبایی چهره ات مرا نفـریفـت،

  آن دیدگان نافـذت مرا به هم ریخت تا قـلبم به تپش دلبستگی بیفـتد.

  ای بی وفا!

  بدان که صولت قامتت مرا شیفـته نکرد،

  این فـریاد بی صدای نگاهـت بود که مرا غرق احساس کرد.

  ای بی وفا!

  احساس پاکی که قـربانی عـشق تو شد،

 تویی که فـراموشی را دوست داشتی و عـشق را طرد کردی....

 حیف...

 حیف ازاین هـمه احساس برای توی نالایـق!