دنیای من : نازنین و غزل و افسانه

دوستدار همیشه گی نازنین و غزل و افسانه

دنیای من : نازنین و غزل و افسانه

دوستدار همیشه گی نازنین و غزل و افسانه

نغمهء درد

در منی و اینهمه ز من جدا

با منی و دیده ات به سوی غیر

بهر من نمانده راه گفت و گو

تو نشسته گرم گفتگوی غیر

غرق غم دلم به سینه می تپد

با تو بی قرار و بی تو بی قرار

وای از آن دمی که بی خبر ز من

بر کشی تو رخت خویش از این دیار

سایهء توام به هر کجا روی

سر نهاده ام به زیر پای تو

جز تو در جهان نجسته ام هنوز

تا که برگزینمش به جای تو

شادی و غم منی به حیرتم

خواهم از تو در تو آورم پناه

موج حیرتم که بی خبر ز خویش

گشته ام اسیر جذبه های ماه

گفتی از تو بگسلم دریغ و درد

رشتهء وفا مگر گسستنی است

بگسلم ز خویش و از تو نگسلم

عهد عاشقان مگر شکستنی است

دیدمت شبی به خواب و سرخوشم

وه ، مگر به خوابها ببینمت

غنچه نیستی که مست اشتیاق

خیزم و ز شاخه ها بچینمت

شعله می کشد به ظلمت شبم

آتش کبود دیدگان تو

ره مبند بلکه ره برم به شوق

                                                                                     در سراچهء غم نهان تو