دنیای من : نازنین و غزل و افسانه
دوستدار همیشه گی نازنین و غزل و افسانهدنیای من : نازنین و غزل و افسانه
دوستدار همیشه گی نازنین و غزل و افسانهحرف های شنیدنی
من میگم بهم نگاه کن تو میگی که جون فدا کن
من میگم چشات قشنگه تو میگی دنیا دورنگه
من میگم چقدر تو ماهی تو میگی اول راهی
من میگم بمون همیشه تو میگی ببین نمیشه
من میگم خیلی غریبم تو میگی نده فریبم
من میگم خواب تو دیدم تو میگی دیگه بریدم
من میگم هدف به ساله تو ولی میگی مهاله
من میگم یه عمره سوختم تو میگی قلبمو دوختم
من میگم چشما تو وا کن تو میگی منو رها کن
زندگی با تو چقدر قشنگه، خوبِ من
آسمونِ عشق چه آبی رنگِ
سر بذار آروم به روی شونم، شیرینم
وقتی که خسته از این زمونم
ای غمِ عشقِ تو چارهً من
بودنت عمر دوبارهً من
توی این شبهای بی ستاره
چشمای قشنگ تو ستارهً من، ستارهً من
زندگی با تو چقدر قشنگه، خوبِ من
آسمونِ عشق چه آبی رنگِ
خوبِ من، ای طبیب مهربون دلِ بیمارِ من
ماه من، چشم تو چراغِ روشن به شبِ تار من
یار من، وقتیکه پر از بهونم تویی غمخوارِ من
زندگی با تو چقدر قشنگه، خوبِ من
آسمونِ عشق چه آبی رنگِ
ای غمِ عشقِ تو چارهً من
بودنت عمر دوبارهً من
توی این شبهای بی ستاره
چشمای قشنگ تو ستارهً من، ستارهً من
زندگی با تو چقدر قشنگه، خوبِ من
آسمونِ عشق چه آبی رنگِ
سر بذار آروم به روی شونم، شیرینم
وقتی که خسته از این زمونم
عشق یعنی انتظار و انتظار
عشق
یعنی هرچه بینی عکس یارعشق
یعنی دیده بر در دوختنعشق
یعنی در فراقش سوختنعشق
یعنی شعله بر خرمن زدنعشق
یعنی رسم دل بر هم زدنعشق یعنی لحظه های التهاب
عشق
یعنی لحظه های ناب نابعشق یعنی با پرستو پر زدن
عشق
یعنی آب بر آذر زدن
شب رفتنت عزیزم هرگز از یادم نمیره ...
واسه هر کسی که میگم قصه شو آتیش می گیره ...
دل من یه دریا خون بود چشم تو یه دنیا تردید ...
آخرین لحظه نگاهت غصه داشت باز ولی خندید ...
شب رفتنت یه ماهی توی خشکی رفت جون داد ...
زلزله خیلی دلا رو اون شب از غصه تکون داد ...
غما اون شب شیشه های خونه رو زدن شکستن ...
پا به پام عکسای نازت اومدن تا صبح نشستن ...
تو چرا از اینجا رفتی ؟؟؟ تو که مثل قصه هایی ...
گلم از چه چیزی باشه ؟؟؟ نه بدی نه بی وفایی ...
شب رفتنت نوشتی شدی قربونی تقدیر ...
نقره اشکای من شد دور گردنت یه زنجیر ...
شب تلخ رفتن تو گلدونامون اشکی بودن ...
قحطی سفیدیا بود همه انگار مشکی بودن ...
شب رفتنت که رفتی گفتی دیگه چاره ای نیست ...
دیدم اون بالاها انگار عکس هیچ ستاره ای نیست ...
شب رفتن تو یاسا دلمو دلداری دادن ...
اونا عاشقن و لیکن تنها نیستن که زیادن ...
بارون اون شب دستشو از سر چشمام بر نمی داشت ...
من تا می خواستم ببارم هر کسی می دید نمی ذاشت ...
شب رفتن تو رفتم سراغ تنها نوارت ...
اون که واسم همه چی بود ...
آره ... تنها یادگارت ...
سرنوشت ما یه میدون زندگی اما یه بازی ...
پیش اسم ما نوشتن حقته باید ببازی ...
شب رفتن تو خوندن واسه من همه لالایی ...
یکی می گفته که غریبی یکی می گفت بی وفایی ...
شب رفتن تو ابرا واسه گریه کم آوردن ...
آشناها برای زخم واشدم مرهم آوردن ...
شب رفتن تو تسبیح از دست گلدونا افتاد ...
قلب آرزوهام انگار واسه همیشه وایستاد ...
شب رفتن تو غربت جای اون جا این جا پیچید ...
دل تو بدون منظور رفت خوشبختیمو دزدید ...
شب رفتن تو دیدم یکی از قناری ها مرد ...
فرداش اما دست قسمت اون یکی رم با خودش برد ...
شب رفتن تو چشمات راس راسی چه برقی داشتن ...
این همه آدم چرا من ؟؟؟ پس با من چه فرقی داشتن ؟؟؟
شب رفتنت پاشیدم همه اشکامو تو کوچه ...
قولتو آروم گذاشتم پیش قرآن لب طاقچه ...
شب رفتنت دلم رفت پیش چشمایی که خیسن ...
پیش شاعرا که دائم از مسافر می نویسن ...
شب رفتن تو دیدم تا که غم نیاد سراغت ...
هیچ زمون روشن نمیشه واسه کسی چراغت ...
شب رفتن تو دیدم خیلی غمای شاعر ...
روی شیشمون نوشتم می شینم به پات مسافر ...
برو تا همه بدونن سفرم این قدا بد نیست ...
واسه گفتن از تو اما هیچ کی شاعری بلد نیست ...
وقتی از کسی کینه‌ای به دل می‌گیری در واقع دشمن را به قلب خود راه داده و برای او جایی تعیین کرده‌ای. سعی کن خانه دلت را تنها از دوستان پرکنی و هرگز گوشه‌ای از آن را در اختیار دشمنان نگذاری
در عزای عشق نشسته ام و هیچ نمی گویم همه گویند که ... هی !! فلانی عاشق است ؟؟؟
همیشه انقدر ساده نرو و مگذر لااقل نگاهی به پشت سرت کن...! شاید کسی در پی تو می دود و نامت را با صدای بی صدایی فریاد میزند...! و تو... هیچ وقت او را ندیده ای
حقیقت انسان به آن چه اظهار میکند نیست بلکه حقیقت او نهفته در آن چیزی است که از اظهار آن عاجز است بنابراین اگر خواستی او را بشناسی نه به گفته هایش بلکه به ناگفته هایش گوش فرا بسپار
هرگاه دلت هوایم را کرد، به آسمان بنگر و ستارگان را ببین که همچون دل من در هوایت می تپند
لحظه ها گذرا و خاطرات ماندگارند حاضرم تمام هستیم را بدهم تا لحظه ها ماندگار و خاطرات گذرا شوند
یادت در ذهنم و عشقت در قلبم و عطر مهربانیت در تمام وجودم است عزیزم محبت را در پاکی نگاهت و صداقت را در وجود مهربانت معنی کردم وبدان که زیباترین لحظه هایم در کنار تو بودن است
من غریبه‌ی دیروزم. آشنای امروز و فراموش شده‌ی فردا. پس در آشنایی امروز مینگرم تا در فراموشی یه دنیا یادم کنی
باید خریدارم شوی تا من خریدارت شوم با جون و دل یارم شوی تا عاشق زارت شوم من نیستم چون دیگران بازیگر بازیگران اول به دام آرم تو را وانگه گرفتارت شوم
دلم همچو آسمان، پر از ابرهای بارانی است، ای کاش دلم امشب بگرید، شاید که بغض عشق در چشمانم بشکند....
بگذار خیال کنم "دوستم داری " و از این خیال شبها تا سپیدی روز با ستاره ها باشم
تو در من آن تب گرمی که آبم میکند کم کم, نگاهت نیز چون مستی خرابم میکند کم کم, منم آن کهنه دیواری به جا از قلعه های سنگ که باد و آفتاب آخر خرابم میکند کم کم
عشق تنها برای یک بار می اید و برای تمام عمرش می اید عشق همان بود که به تو ورزیدم حقیقتا همان یک بار حقیقتا همان یک بار و از بس بدان اویختم تا همیشه همه ی زندگی ام با ان بیش خواهد رفت بس تا همیشه عا شقت می مانم
چشمانت را برای زندگی می خواهم اسمت را برای دلخوشی می خوانم دلت را برای عاشقی می خواهم صدایت را برای شادابی می شنوم دستت را برای نوازش و پایت را برای همراهی می خواهم عطرت را برای مستی می بویم خیالت را برای پرواز می خواهم و خودت را نیز برای پرستش
چه قدر دوست داشتم تمام دلتنگی های این روز ها را با کسی تقسیم می کردم ، و یا کسی بود برای گوش دادن و درد دل کردن ، بماند که آنقدر فاصله زیاد شده که هرچه فریاد می زنم گویا صدایم را نه تو می شنوی و نه هیچ کس دیگر
عشق ،تصویر جاودانی ماست
یادگار تب جوانی ماست
با همین سادگی و بی رنگی
عشق ،نقاش ماست ، مانی ماست :
در زمین این « سیا قلم » هایش
طرح دنیای آسمانی ماست
عشق ، این واژه ی به ظاهر گنگ
به وضوح غم نهانی ماست
خبر از جای ما چه می گیری ؟
عشق ،تمثیل لا مکانی ماست
سمت خوبی ،دو کوچه مانده به دوست
این خودش ،بهترین نشانی ماست
عشق ، چیزی است مثل یک لبخند
که نمودار مهربانی ما ست
عمر بی عشق ما ، مصادف با :
مرگ جانسوز و ناگهانی ما ست
باید از او مواظبت بکنیم
عشق ، میراث باستانی ماست
ای که می پرسی نشان عشق چیست ؛ عشق چیزی جز ظهور مهر نیست
عشق یعنی مهر بی چون و چرا ؛ عشق یعنی کوشش بی ادعا
عشق یعنی مهر بی اما ، اگر ؛ عشق یعنی رفتن با پای سر
عشق یعنی دل تپیدن بهر دوست ؛ عشق یعنی جان من قربان اوست
عشق یعنی خواندن از چشمان او ؛ حرفهای دل بدون گفتگو
عشق یعنی عاشق بی زحمتی ؛ عشق یعنی بوسه بی شهوتی
عشق ، یار مهربان زندگی ؛ بادبان و نردبان زندگی
عشق یعنی دشت گلکاری شده ؛ در کویری چشمه ای جاری شده
یک شقایق در میان دشت خار ؛ باور امکان با یک گل بهار
در خزانی برگریز و زرد و سخت ؛ عشق تاب آخرین برگ درخت
عشق یعنی روح را آراستن ؛ بی شمار افتادن و برخاستن
عشق یعنی زشتی زیبا شده ؛ عشق یعنی گنگی گویا شده
عشق یعنی مهربانی در عمل ؛ خلق کیفیت به زنبور عسل
عشق یعنی گل به جای خار باش ؛ پل به جای اینهمه دیوار باش
عشق یعنی یک نگاه آشنا ؛ دیدن افتادگان زیر پا
زیر لب با خود ترتم داشتن ؛ بر لب غمگین تبسم کاشتن
عشق ، آزادی ، رهایی ، ایمنی ؛ عشق زیبایی ، زلالی ، روشنی
عشق یعنی تنگ بی ماهی شده ؛ عشق یعنی ماهی راهی شده
عشق یعنی آهویی آرام و رام ؛ عشق صیادی بدون تیر و دام
عشق یعنی برگ روی ساقه ها ؛ عشق یعنی گل به روی شاخه ها
عشق یعنی از بدیها اجتناب ؛ بردن پروانه از لای کتاب
در میان این همه غوغا و شر ؛ عشق یعنی کاهش رنج بشر
ای توانا ، ناتوان عشق باش ؛ پهلوانا ، پهلوان عشق باش
ای دلاور ، دل به دست آورده باش ؛ در دل آزرده منزل کرده باش
عشق یعنی تشنه ای خود نیز اگر ؛ واگذاری آب را بر تشنه تر
عشق یعنی ساقی کوثر شدن ؛ بی پر و بی پیکر و بی سر شدن
عشق ق یعنی خدمت بی منتی ؛ عشق یعنی طاعت بی جنتی
گاه بر بی احترامی ، احترام ؛ بخشش و مردی به جای انتقام
عشق را دیدی خودت را خاک کن ؛ سینه ات را در حضورش چاک کن
عشق آمد خویش را گم کن عزیز ؛ قوت ات را قوت مردم کن عزیز
عشق یعنی مشکلی آسان کنی ؛ دردی از درمانده ای درمان کنی
عشق یعنی خویشتن را گم کنی ؛ عشق یعنی خویش را گندم کنی
عشق یعنی نان ده و از دین مپرس ؛ در مقام بخشش از آیین مپرس
هرکسی او را خدایش جان دهد ؛ آدمی باید که او را نان دهد
در تنور عاشقی سردی مکن ؛ در مقام عشق نامردی مکن
لاف مردی میزنی مردانه باش ؛ در مسیر عاشقی افسانه باش
دین نداری مردمی آزاده باش ؛ هرچه بالا میروی افتاده باش
در پناه دین ، دکانداری مکن ؛ چون به خلوت میروی کاری مکن
عشق یعنی ظاهر باطن نما ؛ باطنی آکنده از نور خدا
عشق یعنی عارف بی خرقه ای ؛ عشق یعنی بنده ی بی فرقه ای
عشق یعنی آنچنان در نیستی ؛ تا که معشوقت نداند کیستی
عشق یعنی ذهن زیباآفرین ؛ آسمانی کردن روی زمین
عشق گوید مست شو گر عاقلی ؛ از شراب غیرانگوری ولی
هرکه با عشق آشنا شد مست شد ؛ وارد یک راه بی بن بست شد
کاش در جانم شراب عشق باد ؛ خانه جانم خراب عشق باد
هرکجا عشق آید و ساکن شود ؛ هرچه ناممکن بود ممکن شود
در جهان هر کار خوب وماندنیست ؛ رد پای عشق در او دیدنیست
شعرهای خوب دیوان جهان ؛ سر عشق است و سرود عاشقان
" سالک " آری ، عشق رمزی در دل است ؛ شرح و وصف عشق کاری مشکل است
عشق یعنی شور هستی در کلام ؛ عشق یعنی شعر ، مستی ،
بین من و تو فاصله یعنی عشق
حتی فراق و حوصله یعنی عشق
نقد دلم به نسیه ی دیدارت
زیبای من ! معامله یعنی عشق
ناکام مانده جبر زمان ، حتی
در حل این معادله ، یعنی عشق
بار دگر مرا متولد کرد
قابلترین قابله یعنی عشق
شوری فتاده در همه ذرات
آغاز فصل چلچله یعنی عشق
یک نیمه شب به پای دلم بنشین
راز و نیاز و نافله یعنی عشق
من این غزل به وزن تو می گویم
با قیمتی ترین صله یعنی عشق
باید تلافی شب هجران کرد
روز وصال هم گله یعنی عشق
باید رسید ، مسلک ما این است
صحرا و خار و آبله یعنی عشق
تنها هدف ، خرابی دلها بود
طوفان و سیل و زلزله یعنی عشق !
دلم گرفت ای هم نفس پرم شکست تو این قفس
تو این غبار تو این سکوت چه بی صدا نفس نفس
از این نامهربونی ها دارم از غصه می میرم
رفیق روز تنهایی یه روز دستاتو می گیرم
تو این شب گریه می تونی پناه هق هق ام باشی
تو ای همزاد همخونه چی میشه عاشقم باشی؟
