خدایا

خدایا چقدر از تو دور شده ام

احساس میکنم مدتهاست که رهایم کرده ای

یا شاید مرا به دیگران سپردی

پیشترها همیشه دستهای نوازشگرت  را روی دل زخمی ام احساس میکردم

پیشترها وقتی دلتنگ بودم میـآمدی روی تختم و درست کنار من مینشستی

 و با حضورت آرامشی به من میدادی و میرفتی .

میدانم کسی نمیتواند بپذیرد

که من و تو درست کنار هم مینشستیم

و گاهی روبروی هم

و تو از عرش خدایی ات

به فرش اتاقم پا میگذاشتی .

کسی باور نمیکند که پیشترها حضورت و وجودت را لمس میکردم

پیشترها همه چیز فرق میکرد

پیشترها هر شب در بزم تنهایی ام حضور داشتی

پیشترها تو فقط خدا نبودی ، دوست بودی ؛

پیشترها سجاده را که میگشودم ....

میدانم .

مدتهاست که سجاده ام را باز نکرده ام .

دلم برای سجاده کوچکم

 که جهانی بزرگ و لایتنهای را

در تار و پود خود جای داده ؛ تنگ شده است

معبودم ؛ چگونه از تو دور شدم ؟

تو را گم کرده ام

تو را کم آورده ام

دلم را خالی میکنم

برگرد

به خانه ات برگرد