مرگ

مرگ برآنکس که دلش را به دل سنگ تو بست
به گوش من تنها دو صدا آشناست....صدای پای تو که می روی صدای پای مرگ که می آید

قو

شنیدم چو قوی زیبا بمیرد                                     فریبنده زادو.............  بمیرد شب مرگ تنها نشیند به موجی                               رود گوشه دوری و تنها بمیرد درآن گوشه چندان غزل خواند آن شب                       که خود در میان غزلها  بمیرد گروهی برآنند که این مرغ شیدا                              کجا عاشقی  کرد  آنجا  بمیرد شب  مرگ از بیم آنجا شتابد                                  که از مرگ غافل شود تا بمیرد چو روزی ز آغوش دریا برآمد                               شبی هم  درآغوش  دریا بمیرد تو دریای من بودی آغوش بگشای                           که می خواهد این قوی زیبا بمیرد