دنیای فراموش شدگان

بعد از تو دلم همیشه گریان باشد

                              چون موج اسیر خشم طوفان باشد

بعد از تو شود نگاه من خشک به در                                               

                                تنها و غمگین و بی نگهبان باشد

بعد از تو دگر نمی پذیرم دل را                                                      

                                 دل را هوس همیشه نالان باشد

آن موی سیه چشم خمار آلودت                                                    

                               من باشم و این قلب پریشان باشد